Nauka a Księga Rodzaju. Wiele osób twierdzi, że nauka zaprzecza biblijnej relacji o stwarzaniu. Ale w rzeczywistości przeczy tylko poglądom tak zwanych chrześcijańskich fundamentalistów. Niektórzy z nich błędnie utrzymują, iż według Biblii wszystkie twory materialne powstały zaledwie kilka tysięcy lat temu w ciągu sześciu 24 Część I książki poświęcona jest Czytaniu Pisma. Daje nam ona praktyczne wskazówki o tym jak czytać Pismo, jak wzrastać w zrozumieniu tego, co czytamy, jak słuchać słowa Boga wyrażonego za pośrednictwem Pisma i jak posługiwać się Pismem w naszej modlitwie. Celem jest "ożywić" Pismo dla nas. Trzeba odnaleźć swoje tempo. Jednym wystarczy kilka wersetów, inni mogą czytać jeden czy kilka rozdziałów dziennie. Wykorzystaj każdą chwilę, regularność jest ważniejsza niż ilość czasu. Najlepiej, gdyby czytaniu towarzyszyło krótkie zagłębienie się w tekst i zastanowienie się nad jego znaczeniem dla nas. Pan Bóg kieruje swoje słowa do wszystkich ludzi, bo pragnie naszego zbawienia. Kościół nazywa Pismo Święte „świętymi księgami”, gdyż jest tam zawarte słowo Boga. * Pismo Święte jest księgą Boga i człowieka. * Pismo Święte jest księgą Boga, bo On sam jest jej Autorem. * Jest też księgą człowieka, bo do człowieka Pan Plan codziennej lektury Pisma Świętego. Objaśnienia. Wyjaśnienie użytej notacji. Mk 6, 14–56 znaczy w Ewangelii św. Marka przeczytać w rozdziale 6 fragment od wiersza 14 do wiersza 56 włącznie. Mk 4,35 – 6,13. w Ewangelii św. Marka przeczytać fragment od rozdziału 4, wiersza 35 do rozdziału 6, wiersza 13 włącznie. Jak czytać i rozumieć Pismo Święte? – Fundacja Nasza Winnica; UWAGA!!! Jak interpretować skróty biblijne np. Mt 13, 47-50 … Skróty ksiąg – Biblia 2000; 주제와 관련된 이미지 jak czytac skroty w biblii; 주제에 대한 기사 평가 jak czytac skroty w biblii. Jak się pisze skroty biblijne? Jak cytować z Biblii? aaD5Z4. Jutrzejsza( Niedziela Biblijna zainauguruje XII Tydzień Biblijny. W tym roku jego hasłem przewodnim jest „Misterium Słowa, które stało się Chlebem życia”. Jak zatem czytać Pismo Święte, aby móc w pełni czerpać ze Słowa Bożego? Ojciec prof. Waldemar Linke, biblista z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego mówił na antenie Radia Warszawa, że dobrze jest zanim zaczniemy wnikliwie czytać Pismo Święte, aby popatrzeć co w nim jest na zasadzie kartkowania. – Szukajmy gdzie znajdziemy coś co nas zainteresuje albo zaczepi wewnętrznie. Jakieś zdanie, jakieś słowa, jakaś sytuacja. Nie bójmy się troszeczkę poszukać zanim zaczniemy duchową przygodę. Spróbujmy się najpierw porozglądać po tym pejzażu. Najpierw spróbujmy spotkać pana Jezusa, a później on będzie prowadził nas i wyjaśniał, ale najpierw spróbujmy spotkać jego. Ojciec dodaje, że przy czytaniu pisma musimy się zdobyć na wysiłek uważnej lektury. Lepiej mniej ale uważniej. – Jak szybko jemy to możemy się zadławić. Jak szybko czytamy to też nasz umysł może się zadławić i zmarnujemy szansę. Smakujmy słowo, czytajmy, aby spróbować zrozumieć słowo po słowie, zdanie po zdaniu, opowiadanie po opowiadaniu. Inauguracji tygodnia biblijnego towarzyszyć będzie IV Narodowe Czytanie Pisma Świętego. Do wspólnotowej lektury została wybrana tym razem Ewangelia wg św. Mateusza. Rozmowa z o. Waldemarem Linke: Bartosz Święciński W najnowszym odcinku "Ojca Leona słów kilka" wraca do nas temat niezwykle ważny - lektura Pisma Świętego. Kontakt ze Słowem Bożym jest sprawą fundamentalną; "Na początku było Słowo!" - tym cytatem z Ewangelii Jana ojciec Knabit rozpoczyna dzisiejsze rozważania. Chrystus jest Słowem wcielonym - przyszedł na świat w ludzkim ciele, dał się poznać ludziom zarówno poprzez cuda, jak i przez codzienne czynności. O tym czytamy w Ewangelii, która oczywiście należy do kanonu Pisma. Lecz cała Biblia również jest przejawem wcielenia Słowa - oto Ono pozostało wśród nas, zgodnie z Jego wolą Kościół przechował natchnione przez Boga księgi i rozważa je po dziś dzień. Pismo Święte jest bazą, na której wspiera się nauka Kościoła, ale jest też żywym Słowem, do którego poznawania wezwany jest każdy wierny. "Nieznajomość Pisma Świętego jest nieznajomością Chrystusa" - dla autora tych słów, św. Hieronima, kwestia była zupełnie jasna. Podobnie jest i z ojcem Leonem, który mówi, iż "sięganie do Pisma Świętego ma sens bardzo, bardzo głęboki!". Kontakt z Biblią jest spotkaniem z Panem, który pragnie mówić do nas każdego dnia. Karty Pisma niosą treści bardzo różnorakie - czytamy w nim o tym, "co mówili prorocy, co o nich mówiono, i co z tego wynika dla Nowego Testamentu; a co z obu Testamentów, z 72 ksiąg, wynika dla nas wszystkich". Opowiadając o Biblii ojciec Knabit zwraca uwagę, że lektura i rozważanie Pisma Świętego jest czymś charakterystycznym dla tradycji monastycznej. Nie jest to jednak kwestia obowiązku. Tyniecki benedyktyn podkreśla, że warto czytać Pismo, by po prostu "być człowiekiem". Tworzymy dla Ciebie Tu możesz nas wesprzeć. Jak czytać tekst biblijny Czytając Biblię, należy pamiętać, że teksty w niej zawarte powstały w ramach kultury piśmiennej starożytnego Bliskiego Wschodu. Ta kultura dała nie tylko możliwość zapisu, czyli alfabet kananejski, z którego powstał alfabet hebrajski oraz grecki – użyte w trakcie redagowania Starego i Nowego Testamentu. Również sposób tworzenia tekstów, czyli formowanie większych całości, które znajdujemy w Biblii, został zaczerpnięty z tej kultury. Na starożytnym Bliskim Wschodzie powstawały od końca trzeciego tysiąclecia przed Chrystusem teksty, które przedstawiały różne aspekty życia ówczesnego świata. Dzisiaj czytamy je jako świadectwa historyczne cywilizacji sprzed kilku tysięcy lat. Nie są to jednak teksty w ścisłym znaczeniu historyczne, ale dzieła literackie, w których historia jest tylko tłem do wyrażenia pewnych idei. Autorzy piszący na starożytnym Bliskim Wschodzie czerpali motywy z różnych wydarzeń, nawiązywali do nich, a ponadto tworzyli narracje, które mogą się wydawać niemal relacjami. Opowiadali o przygodach bohaterów, z detalami opisywali nawet ich duchowe stany. Autorzy biblijni wpisali się w tego ducha komponowania tekstów. Nawiązywali do wydarzeń, ale nie opisywali faktów historycznych. Wspominali wydarzenia sprzed stuleci, ale ich przekaz zawierał przede wszystkim interpretację oraz komentarz. Prawdziwość Biblii nie polega zatem na precyzyjnym historycznym przekazie, jej wyjątkowość tkwi w przesłaniu od Boga, który za pośrednictwem ludzkiego słowa i ludzkiej historii przemawia do ludzi. W księgach biblijnych prawdy o Bogu i o człowieku zostały wyrażone nie za pomocą formuł teologicznych czy filozoficznych, choć i takie czasem się zdarzają, ale przede wszystkim za pomocą narracji i różnych przekazów, często mających charakter symboliczny. Doskonałym przykładem takiego przekazu jest pierwsze jedenaście rozdziałów Księgi Rodzaju zwane też „prehistorią biblijną”. Zawarte w Biblii prawdy nie są definiowane, lecz opowiadane. Sprawia to, że taki tekst pozostaje otwarty nie tylko na tajemnicę, ale także na interpretacje i na aktualizacje. Aby jednak móc się w niego wsłuchać, należy przedtem odkryć jego charakter. Narzędziem służącym do właściwego odczytania jakiegoś tekstu biblijnego (całej księgi czy jej fragmentu) jest określenie gatunku literackiego. Inaczej bowiem prawdy są przedstawiane w tekstach prorockich, inaczej w narracjach, inaczej w przekazie mądrościowym, a jeszcze inaczej w przepisach prawnych czy w modlitwach i obrzędach liturgicznych. Każdy tekst biblijny ma określoną formę, która wynika z jego struktury oraz stosowanych środków literackich, charakterystycznych formuł i słownictwa. Porównując różne fragmenty Biblii, można określić gatunki literackie, którymi najczęściej posługiwali się autorzy biblijni. Literatura starożytnego Bliskiego Wschodu jest w tym niezwykle pomocna. Podobieństwa do niej polegają na użyciu zbliżonych terminów i zwrotów, motywów czy treści. Nie powinno to dziwić, bowiem jest to wyraz przynależności do wspólnego kręgu kulturowego. Twórcy tekstów biblijnych, podobnie jak wszyscy Izraelici, nie żyli w odosobnieniu. Historia Izraela jest pełna powiązań z innymi tradycjami, a Hebrajczycy uczestniczą w różnych wydarzeniach, chociaż często byli raczej przedmiotem niż podmiotem historii, wchodzili w rozmaite kontakty, więzi i zależności polityczne, handlowe i kulturalne. W tekstach biblijnych można zatem spotkać motywy i epizody obecne w dziełach literackich starożytnego Bliskiego Wschodu. Poszczególne księgi biblijne mają właściwy i dobrany przez autorów styl oraz specyficzne słownictwo, na podstawie którego można określić charaktery-styczne cechy wybranych tekstów, tradycji biblijnych i poszczególnych ksiąg. Kompozycja utworów biblijnych często jest wyszukana i złożona. Autorzy biblijni przekazali różne treści, korzystając przy tym z bogactwa znanych sobie literackich środków wyrazu, obecnych także we współczesnej literaturze. Porównania, metafory, przesadnie, skróty myślowe, powtórzenia, ironia, emfaza, pytania retoryczne i wiele innych należą do literackiego kanonu. Biblia jest przede wszystkim dziełem religijnym, w którym najważniejsza jest teologia, a poszczególnym księgom została nadana struktura teologiczna. Teksty w niej zawarte miały i nadal mają służyć przekazowi objawienia. Chociaż autor mógł wprowadzić dane związane na przykład z astronomią, to jego celem był przekaz religijny. Wiedza naukowa wyrażona w tekstach biblijnych odpowiada stanowi wiedzy, jaka była dostępna w tamtych czasach. Nie można doszukiwać się w Biblii danych dotyczących praw chemicznych czy zasad fizyki kwantowej. Do pewnych prawideł, które dziś możemy nazwać naukowymi, Biblia się wprawdzie odnosi, ale nie są one przedstawione w formie naukowych twierdzeń, trudno je zatem konfrontować ze współczesną nauką, która rozwijała się przez wieki. Autorzy biblijni inaczej patrzyli na wieczność, inaczej rozumieli upływ czasu niż dzisiejsza nauka. Bóg posłużył się nimi do przekazania człowiekowi objawienia i prawd teologicznych. Autorzy wykorzystali w tym celu różnorodne środki artystyczne, elementy historyczne oraz ubogą, w porównaniu z dzisiejszą, wiedzę naukową. Nowy Testament z jednej strony jest kontynuacją biblijnych tradycji starotestamentalnych, ale z drugiej otwiera się na kulturę hellenistyczną, odmienną od bliskowschodniej. Nowość, jaką z sobą przyniósł Jezus z Nazaretu, wymagała nowych form przekazu. Ewangelia jako gatunek literacki powstała w środowisku chrześcijańskim, jest oryginalną, nieznaną wcześniej formą literacką. Paweł z Tarsu natomiast posłużył się używaną wtedy powszechnie w świecie grecko-rzymskim formą epistolarną, czyli listem. Lektura Biblii Lektura Biblii nie jest trudna, ale trzeba spełnić pewne warunki. Należy znaleźć czas, wybrać odpowiedni fragment i zastosować wypracowane przez wieki zasady czytania. Studiować można samodzielnie lub w grupie. Czytać można z perspektywy poznawczej, ale również z perspektywy modlitewnej. Modlitwa powinna zawsze towarzyszyć lekturze tekstu biblijnego. Jest ona pierwszym krokiem również w studiowaniu Biblii. Ponieważ Biblia zawiera wiele gatunków literackich, nie ma jednej jedynej metody czytania. W przypadku opowieści ewangelicznej sugeruje się postępowanie kilkuetapowe. Przede wszystkim należy przeczytać cały wybrany tekst. Później trzeba przeczytać tekst ponownie, zaznaczając to, co wymaga szczególnej uwagi. Mogą to być specyficzne słowa, nieznane nazwy lub określenia, nowe pojęcia. Na tym etapie warto również sformułować pytania, do których tekst nas skłonił. Następnie należy szukać odpowiedzi na postawione pytania, szukać wyjaśnień trudnych terminów, nazw czy pojęć. W Bibliach podawane są często odniesienia do innych tekstów, które pomagają zrozumieć ten obecnie czytany. Ale często nie wystarczy tylko sięgać do innych ksiąg biblijnych. Pewne zagadnienia będą wymagać konfrontacji z komentarzami lub innymi źródłami dostępnymi również w internecie. Po tych wszystkich zabiegach trzeba wrócić do biblijnego tekstu i raz jeszcze go przeczytać, będąc otwartym na Słowo, które Bóg tu i teraz do nas kieruje. Nieco inaczej winna wyglądać lektura biblijnego tekstu poetyckiego, na przykład psalmu. Po przeczytaniu, najlepiej na głos, takiego tekstu następnym krokiem będzie sformułowanie myśli przewodniej. Następnie należy się zastanowić w jakich okolicznościach ten psalm powstał, jaka jest jego struktura, jakie środki poetyckie zostały użyte. Kolejnym krokiem będzie znalezienie w nim kluczowych elementów myśli religijnej Izraela, takich jak stworzenie, wyzwolenie, przymierze, grzech, Mesjasz, poszukiwanie Boga itd. Ważnym etapem będzie uchwycenie w tekście starotestamentalnym chrześcijańskiego znaczenia. Będzie to krok prowadzący poza dosłowny sens tekstu. Możemy w nim dostrzec przemawiającego Chrystusa lub też Kościół zebrany na liturgii. Chrześcijanin może być podmiotem lirycznym takiego tekstu albo też narratorem. Lektura tekstów starotestamentalnych może być również wsparta tekstami z Nowego Testamentu. Tematy napotkane w tekście hebrajskim mogą zostać uzupełnione ideami sięgającymi do Nowego Przymierza. Gdy jest mowa na przykład o wyzwoleniu, będzie ono znaczyło wyzwolenie z grzechu w Jezusie, Pascha będzie oznaczać przejście ze śmierci do życia, a prawo wskazywać będzie na przykazanie miłości i oddanie życia za innych. Opierając się na tekście psalmu i posługując się jego zwrotami, można sformułować własną krótką psalmiczną modlitwę i tak zakończyć czytanie. Kierując się powyższymi wskazaniami, można czytać tekst biblijny w grupach. Trzeba przy tym pamiętać, że lektura w grupie wymaga kontekstu modlitewnego. Inaczej bowiem spotkanie przy Biblii zamieni się w intelektualnie pogłębioną dyskusję, ale owoców duchowych nie przyniesie. Uczestnicy grupowej lektury Biblii muszą koniecznie poświęcić czas poza spotkaniem na pracę nad określonym tekstem. Prowadzący winni być należycie przygotowani do prowadzenia grupy. Nie muszą być ekspertami biblijnymi, ale powinni umieć koordynować pracę i poszukiwania w celu poznania i zrozumienia tekstu biblijnego. Od nich będzie zależeć organizacja i przestrzeganie określonych zasad pracy grupowej. Dobrym sposobem poznawania tekstu biblijnego jest uczestnictwo w wykładzie, po którym następuje dyskusja, również w mniejszych grupach. Fragmenty wstępu Andrzeja Mrozka z Biblii Podróżnej KUP TERAZ zapytał(a) o 21:54 Jak poprawnie czytać Pismo Święte? Chodzi mi głównie o to jak czytać te wersy rozdziały, w jakiej kolejności dokładnie. Jutro mamy czytać to na ocenę na więc...proszę o prawidłowe łapki, dyplomy i Janki :))Pozdrowionka Odpowiedzi Seli123 odpowiedział(a) o 22:05 hmmm to cięzki chleb. Pismo święte to jedna wielka Tajemnica. Jej nie można tak po prostu czytać, bo każde zdanie, a czasem nawet słowo coś ze sobą wiem na jakiej zasadzie wam to oceniają, więc tak jak przy wszystkich "czytankach" zwracaj uwagi na przecinki (co w Biblii odgrywa ważną rolę), kropki i inne znaki pojawi się np. przemowa do ludu np. "Bracia: to mówi Pan" staraj się to tak przeczytać jakbyś faktycznie mówiła to do kolegów. Zmieniaj ton głosu gdy tekst tego wymaga. Zwracaj też uwagę na wersety. blocked odpowiedział(a) o 20:02 Rozdziały zawsze są napisane największymi cyframi , wersy takimi małymi nad zdaniami :) Uważasz, że ktoś się myli? lub Skrót od wyrażenia święty to: św. (zkropką). Powstał od pierwszych liter skracanego wyrazu. Słownik skrótów i skrótowców pod redakcją Jerzego Podrackiego podaje, że stawiamy kropkę po skrótach, które kończą się na inną literę niż wyraz skracany. Św. zawsze czytamy jako cały wyraz. Przykłady: Ślub Ani i Marcina odbędzie się w parafii św. Anny w Radomiu. Jednym z głównych źródeł w mojej pracy magisterskiej są pisma św. Augustyna z Hippony.

jak czytać skróty pisma świętego